از ابتدای خـواب ِ تـو ،
تـا اوجی از سـحر ،
شب های بی دریـغ ،
بـیـدار مـانـده ام . . .
ســـروده ام
در نـــورِ مــاه ،
شــعـر خــواب تــو را . . .
دریـغـا !
چـه کـوتاه
عــمـر مــن ،
چــه بـلند ،
خـــواب تــو . . .
ح - ب " تــــوهـم "
شانزدهم آذر1392
آن که تو را ،
درامــتداد زمـان ،
تـنها می گـذارد ،
می رود تـا خـواب طلائی اش
بـه تــحـقـق به رسد ،
" خـیـر" نـخواهـد دیـد
هــرگـز نـخـواهـد خـندیـد
بـخـند ،
آزرده آن کس است ،
کـه بی تــو می رود . . .
ح - ب "تــــوهــم "
بیستم آذر1392
40/1بامداد
بازتابی از یـک عـشق ،
یـک تـرانـه ی روشن ،
از چشمه های زلال ،
بـر امـتداد روز . . .
آه خـورشـیدِ مـن !
به ناگاه ، سرآمدی
از قله های تـوانـستن . . .
آن گاه ، چشمان مان ،
خالی شد از هـوای حضـور
و چشمه ها ،
بی صــدای عــبـور. . .
ای عـشق ، بـرفـروز
بر انجمادِ این شب ِ تـار
تا سیاهی ،
به رُمبد از چشم بـیدار
ح - ب "تـــوهـم"
بیستم آذرماه1392
1 بامداد
نام ات بـلند ،
یـادت به خیـر
ای رفیق
هنوز ز لابه لای جـنگل ،
صـدای خـنده هات می آید !
کـــجـائی وطـــن . . . . .؟ !
ح - ب تـــوهـم
11/07/1392
دیـــوار ذهـن ِ مـن ،
خــالـی تـنـهائی ست
بی هـیچ آب و رنـگ .
خـوشـا تــرانه ای ،
بــر چـشمان ِ بـــومْ رنـگ . . .
ح - ب تــــوهـم
جمعه یکم آذر 1392
من از کهنه ترین شهر می آیم
آنجا که سرزمین اش
باران شادمانی ست
و شعر ،
زیبا ترین سرود آرامش ست .
آنجا که تاریخ اش هنوز
سر خم نکرده است...
ح -ب توهم
11 آذر 1392
شتاب نیست ،
درنگ نیست ! ؟
فصلی میان آب و
رنگ نیست ! ؟
جــوانـی مـن ،
میان غصـه هـا
گــم شــده اسـت . . . ! ؟
ابـــری سـپید ،
مـــرا ،
ســـایه گــــستر اسـت . . . ! ؟
ح - ب تـــــوهـم
پنج شنبه 7 آذر 1392
کاش دل ات ،
در شبِ مهتاب ،
صـدایم کـرده بـود ! ؟
پـای جـوبـارِ چـشمان ات ،
خــود را می شنیدم . . .
بــانـو بـخـند !
خـاکـستری شـده ام ! ؟
در چـشمه ای اندوه ناک ،
پـایانِ قصه را ،
مـی رقـصم
بـا ضـرب آهنگ ِ بـاران
بـخنـد بــانـو، بـخـند . . .
ح - ب تـــوهـم
پنجشنبه 07/09/1392
شاید آسمان ،
حـرفی بـزند !
امـا زمین ،
غصـه دار ِ هــزاران مـــرد ِ در زنـجیر است . . .
بــاران که آمد ،
قـاصــد ! : ،
صــدای مــرا ،
از پـشت مـیله ها ،
بـه آسـمان بـرسـان . . . .
ح - ب تــــوهـم
28/آبان/139
روشن ات را ،
دوسـت می دارم ،
آن هنگام که ،
روشنی می بخشی ،
به درختان ِ روی زمـین
به گـیاهـان . . .
به جَـرَیـان ِ زلال رود ،
به آدمـیان . . .
***
آبـی ات ،
ُسـر می دهـد مــرا ،
تــا کـــوی دوسـت ،
تــا دنـیـای خوب رویا . . .
***
مـی روم . . .
تــا اوج قله ی شُـکوه ،
زیـــرِ نــگـاهـم بــاشـد .
دریـــابـم ،
پـای کـــدام کلـبه
نشـستـه ای صـــدایـت زنــم . . . .
***
ای یـــار ،
ای صمیمی تر از بــهار :
صــــدایـم کــــن ،
در حسـرتِ فــــردا ،
بــــــاران - می بارد هـــنـوز . . .
صــــــدایـم کــــن !
غـــریــبانـه تــر از مــن ،
صـــــدایی نـــشِنـیده ای . . . .
ح - ب تــــوهـم
22/آبان/1392
22:10
