پیــش درآمــد   

تـــو آن آبـشاری به ســـودای جـــانـم

همـان کـیـمیــایـی بـه روح و رواتـــم

مــــرا در ســـکوتـی به دریـــا ســرشـــتـند­

چنیــن ســرنـوشـــتی که عــقبــا نــوشــتند

                                               ح – ب

                                              تـــــوهـم

                                         1388/12/06

  آواره ی جهانم ، ای گل ترانه ام باش

 با شبنم محبت ، شمعی به خانه ام باش

 من کودکی غریبم ، در شهر بی نشانی

 آرام ِ دل ندارم ، یعنی کـرانه ام باش

 با زورقی شکسته ، افسوسً دل سپردم

 موجی به جانم افکند، یارا نشانه ام باش

                                             ح - ب

                                        تــــــــوهـم

                                                                   02/ 12/1388

Tavahom_star.Persianblog.ir