بخواب آرام دختــــرم
امشب باران نمی بارد ،
ساحل ، غنوده در سکوت ،
زمانْ تکرار ِ دیروز . . .
* * *
خواب می بینم
باران می تازد
خورشید می نوازد
زمین می سازد
عشقْ ، عشق می بازد . . .
* * *
بر می خیزم
شمع می افزوزم
کنار ِ پای پاییز . . .
آرام بخواب دخترم ،
آرام . . . ! ؟؟
ح - ب
تــــــــــوهــــم
24/11/1387
بگذار ادامه یابم . . .
از نبض ِقرون ،
صدای مبهمی می آید !!؟
بگذار در خور ِ روز کنم
بهار را
با جوشش فردا
بزدایم غبار را
رطوبت ِ چندش انگیزی
میان ِ دستان ِ باد پنهانست
هوای باران ، گریانست ...
سکوتْ ،
" دیروز " را از من دزدیده ست ...
همخوابه می شوم با ابهام ...!!
: صدای فواره ی حوض ِ آبی
تنفس ِ قرمز ِ ماهی ،
سخاوت شمعدانی
نشستن لب ِ تخت ،
نوشیدن استکان ِچایی ،
نوازش مـــــادر بزرگ
نگــــاه های زنـــدانـی
آرامشِ پــــدر بزرگ
صفای باغچه مهربانی . . .
****
پُر می شوم از آنهمه وجود ،
آنهمه عشق عشق . . .
مــــگیر صدای زمان را
من از "دیروز " تازه مانده ام ...
ح - ب
تــــــــوهـــم
17/11/1387
من از قبیله ی آهم ، تو اعتبار منی
من از سُلاله ی « چاهم » تو از تبار منی
تو نغمه ای ، تو امیدی ، شراره زن بفکن
غریبه را بسرای و غروب را بشکن
من از دیار ِ سکوتم ، ز تازیانه ی باغ
تو مرحمِ گل و برگی ببار بر تن داغ
تو شبنم تر ِ عشقی بخواب بر تب دود
تو زورق ِ شب ِ شمعی بتاب بر شب رود
ح - ب
تــــــــوهــــم
5 بامداد
08/11/1387
