من در افق
ح - ب
تــــــــــــــوهــم
31/03/1389
راستی عجیب در من در تو
واژه های باد
چه بی صدا می شکند
راه دشوارست
اما تو ، اما من
با پاهای برهنه
در امتداد شب
صبح را
تکرار می کنیم ، تکرار
برای کودکان فردا
شاید عجیب شاید غریب
اما باد،
مرا رها،
تو را جدا می شکند
آسمان ،
صدای تو را هرگز نخوانده ست
زمان باقی برای تو برای من
به نیمه نیز ، در نرسیده ست
همچنان باقی ست راه
تا دروازه های عشق
تا حضور شمیم ، تا دیرگاه . . .
ح - ب
تــــــــــوهــم
24/03/1389
بــه خـواهران مهربانم
درود ِ مـــن درود ِ مـــن
بـــه قـــلب مـــهربـان تـــو
بـه آن ســـتاره کز افق
همیشه لحظه می زند
به شـــور تـــو
بـه شعر تــو .
مـــن از ســـکوت
اگـر تــراتـه مـی شـوم
حـــضور ِ عــاشـقانه را
اگــر کــرانـه می شـوم
صفای شـور بی ریای تست .
ح - ب
تـــــــوهـــم
17/03/1389
«ســــلامـم را تــــو پــــاســــخ گـــــو »
خـوشـا آواز بـــاراتـــت
خـوشــا پـــرواز مـــژگــانـت
ســــپاس ای خــــوب ِ رویـــــایـی
ح - ب
تــــــــوهـــم
17/03/1389
شــب از اتـعـکاس ِ تو ، انـسجـام می گـیرد
بــاران از چشــمان مـن .
اگر بیتوته کنی جهان را ،
بــه کلــبه ی ویـــران مـن،
ماه ِ فرو خفته
گــــریــه می کنـــد ایــــران ِ مــــن.
بــاران خـــنده می زنــد
به بــــاورت .
زخـــم آب را
آواز بــــاغ را
خـــنـده هـای داغ را
چشمان ِ بی جواب را
بــا تــو بــا تــو
تـصـــویر خـواهـم کــشید
تــا آغــاز بـــاد را
آواز بیـــداد را
دوبــاره دوبــاره ، بشنویم . . .
ابــری می شــود آســمان
امــا
گــریــه هـایـت،
بـرای فـردا نـگاه دار. . .
ح - ب
تـــــــــوهــــم
16/03/1389
بـه تــــمامـی زنــــان زمــــین
در خــورِ تــو نیـــست
آنـچه را که شــایسته است .
بـــی کـــلامی و رازی . . . ! !
لـــذت در نـــــگاه ِ تـــست ،
وقــــتی کـــه بـــه مـــن می انــــدیشـــی .
بـــــی تــــو آرام مــــن فــقــــط خـــداست .
تــــــغبیر ِخـــــداگـــونــه بــــــودن در تـــــو هست،
هــــــم از روزِ نخــــــست .
« آه پیش از آنکه در اشک غرق شوم ،
سخنی بـــــگو ،
هــــر آنـــچه که بـــاشد »
صــــــدای تــــــو ،
بهــــترین ســـمفـونی آزاد اســــت .
ســــپاس ِ تـــــو را چـــــندان که بــــشاید ،
مـــمــــکن نیـــــست هـــم از جنس ِ خــــدایی شـــاید.
خــــالقـی در خــــاک بیـــــــکرانه .
تــــولد و بــاران ،
تـــنها از آن ِ تســـت مــــادر . . .
ح - ب
تـــــــوهـــم
12/03/1389
مــــن ،
ســـــکـوتِ زخــــمیِ آبــــم
بــه درازنــای شــــب .
هــــزار ســــتاره درخشـــید
هـــــزار لالـه ی شــــهید،
مــــن از ســـــکوتِ آب ،
بــیـــــرون شـــــدم . . . ! ؟
ح - ب
تـــــــــوهــم
08/03/1389
مــــا در آرزوی شــــما
هــــر روز در نشســـته ایم
چشم های غــــــروز را
بـــه روی شـــــما در شکسته ابم
ح - ب
تـــــــــــوهــم
08/03/1389
انگار چشم های زمان ،
کــور شده اند
و کسی حضــورِ تــرا
نمی بیند ! ؟
مـــن ،
از پشت شاخسارً
مــاه را
دیدم
مــی تــابید بر قطره های تو
مــی جوشـید در خنده های تو
آهســـته آهســـته
پــــرواز آموختم
تــــا بـر فــــرودِ عـــرش
لحظه آغـاز کنیم
پــــــرهــای بســــته را ،
دوبــــــاره پــــــرواز کنیم . . . ؟؟
ح _ ب
تــــــــوهــم
08/03/1389
