زیباترین عشق آب ست
مثل صدای دوست
مثل شور که درنهاد اوست
" زیبا " تویی که "خوب" می خوانی
زیباتر حجم ِ مهتابی تست ...
ح - ب
تـــــوهــم
30/04/1388
فروغ ِ چشمانت به من آموخته است
امشب باران می بارد وزمین دوباره سبز
ایکاش یکبار به انبوه کوچه ی اقاقیها نظر کنی
من امشب ابر ِ چشمان ِ خاکستریم را
میهمان ِ آسمان ِ مژگانت می کنــم
باید رها شــــوی
ح - ب
تــــــوهـــــم
هیــــچ آهــــــنگی
بـهتــــــــر از قلــــــب مــن نیــــست :
مـــی تــراود بـه آفتــــاب
مــــی نــوازد بـه مـــاهتــاب
مــــی خنـــــدد بــه رقــص آب .
سقـــــوط ممـــکن نیســــــت
ممـــــکن نیســـــت
مگـــــــر
قلبــــــت را اسیــــر کـــرده بــاشـــی ! ! ! ؟ ؟
ح - ب
تــــــوهــم
17/04/1388
برای اسارت ِ امروز
برای بصارتِ فـــردا ،
شعـــری می ســـــرایـم
شـــــایــد دیــــــر ، شـــــایــد زود !
رســـــــالـــــــت دنیــــــــــا ،
تبــخیــــــــر ِ قلبـــــــــهای منجمــــــدســــــت .
بــــــــرایــم آوازی بخـــــــوان
کبـــــــوتــر ِ دلـــــم را
تشنـــــــــه
ســـــــــــر بـــــــریـــده انــد . . . ؟ !
ح - ب
نـــــوهــم
17/04/1388
هر صبح و شام ،
آواره و سرگران
در قـاب ِ زنـدگــی گـلی نــرســــت
ای آرام ِ رهیـــیده ،
در کجـــــا بجـــــــویــمـت ؟
در آرزوی یــک محــال ،
خـــــوابـی آرام تــر از پـــــــاییــــز
تــــن ِ خـــشکیـده ی زردم
بــه ســـــــکوت ِ خــــــــاک . . .
آه آرامش ِ بـــــــعد ِ مـــــــرگ :
خستـــه از زنـــــدگیـــــم ! !
ح - ب
تـــــوهــم
23/04/1388
وامانده در پسی
افتاده در سکوت
در دشتِ بیکران
بی خار و بی خسی
* * *
هان ای تبار ِ من
افزوده بار ِ من
فریاد ِ بی کسی
بیهوده کار ِ من
* * *
با این رَسَن که دوش
افتاده دار ِ من
در دام ِ بی شکیب
دوشم به خوابِ ناز
در ناله ای غریب
هان مرگِ تازه ای !
شاید مرا بـرند
سامان ِ بی کسی . . . ! !
ح - ب
تـــوهـم
19/04/1388
قطره های باران نیازمند دست من اند،
نوازش ِساده ِ یک دوست.
با دمیدن عطسه ی سحر،
بغض ِ باران می ترکد . . . ! !
ح - ب
تــوهـم
20/04/1388
این کوچه ها عجیب سنگین اند،
این کوچه های سرد ِ بی عابر .
* * *
امروز از خیابان ، بوی دود
بوی بـــاروت می آید ! ! ؟؟
این کوچه های سرخ ِ بی پناه ،
این شعله های زرد پُر لــهـیب ،
این دختران سبز ِ بی گــناه
عجیب ، عجیب سرگردان اند . . . ! ! ؟
بچه ها :
برای وطن ،هرگز گریسته کسی ؟ ! !
برای مادر ، تنها فرزند او
می گرید . . .
آوایی از دور می خواند ،
قلـندر ِ مغموم :
« کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست ... ! ! ؟؟ »
ح - ب
تــــوهــم
07/04/1388
کــبوتر جـان نمیدونی دلـم تنــگه !
حضورٍ ِ شعر و فــریــادم چــه بی رنگه
درون ِ کوچه و برزن صدای مرگ ِ دیوار ِ
درین تزویر ِ آدم کـش نفـــیر ِ مـــار و دســتار ِ
نمیــدونـی نمیــدونی دلــــم خونه
تو می گویی ندایی زنده میمونه ؟
مو از فریاد ِ دیروزوم
همو زخمی دلسوزوم
چرا زندان و زندانی ؟
چرا ویران و ویرانی ؟
مرا از کودکی آواز ِ غم دادند
حضور ِ دلخوشی ها را چه کم دادند ...
توهم
ح -ب
03/04/1388
امشب ای کاش بارانی ببارد
به روبد دلِ سیاهِ غم
و من آرام شانه زنم ،
گیسوان ِ ماه را . . .
زنجیری از حلقه های اشک
بر تنید موج ِ چهراه ام
مژه گانم شسته شدند.
جوشید بر زمین
جوانه های سبز ِ رستن
باغی نو ، بهاری تازه آویخت
شوری به تن برگ لرزید
پرنده گان رقصیدند
پایکوبان بر جان گل . . .
ح _ ب
تــوهـم
07/04/1388
