چرای صدای باغ ،
همیشه در ترانه ها می پیچد ؟ !
از انعکاس ِ گُر گرفته ی خورشید
از تصویر ِ پریده رنگ ِ ماه
نوسان ِ مداوم ِ زمان
و جَرَیانی ،
که هیچگاه پایانی ندارد ،
از واقعیت تا سراب
از تــــولـد تا مرگ
همچنــــان خــــاموش !
****
« همیشه ها » ،
از توهمی بیمارگونه سرشارند
چرا صدای «آغـاز »،
همیشه قبل از آنکه بشنوی ،
می خاموشد !! ؟
باید که شخمی دوباره زد
باید که بذری دوباره کاشت ....
ح - ب
تـــــوهـم
17/05/1386
من از دنیا به شکل ِ خسته ای آواز می خوانم
شب ِ دلتنگیم ، در آستان ِ راز می مانـــــــــــم
درونم غم حضور ِخستگی های پی اندر هــــــم
سکوتم را و لیکن تا صف ِ پــــــرواز می رانــم
بــهار ِ گلــعذاری نی - حضور ِ عــندلــیبی نی
هزاران را بریده سر ولی چون " باز " می مانم
ح - ب
تــــــــوهم
06/05/1386
روزی برای تو ،
در دشتِ بیدریغ ِعشق
خنده خواهم کرد .
شبنمان ِ این روز ،
آواز ِ صبح ِ دیگر ی ست ...
ح - ب
تــــــــــوهـم
6/05/1386
صدای من گرفته است
از زخمی در بستر تاریخ
« فریادِ من اگر بگوشتان آشناست »
به امروز بنگرید ...! ؟
فردا را باور نکنید ...! ؟
اسیر ِ باور ِ امروز شده ام
با حنجره ای خونین
و خنجری که از آستین دوست
بر شانه هایم شکست .
« هــر بــرادری که خـواب می کند تـرا
و نـــــــان ِ خویـش می خورد
یار ِ دشـمنان تـست
در نبـــرد ِ مــا
گرسنه را گرسنه یــاور است »
ح - ب
تــــــــــو هـــــم
02/05/1386
|
صدای وطن بیمار صدای دل گـــرفــتـار ؟ !! خسته لب بسته بشکسته از دسیسه و رنگ ای کاش شبنمی می شست گونه های من .... ح ـ ب تــــــــوهم ۲۳/۰۴/۱۳۸۶ |
|
+ نوشته شده |
گاهی بخاطر ِ شب ،
بخاطر عشق
یک بهار شاید ،
برای خاطر یکی قطره
در ویرانه های باغ تمنّا
باید سرود .
از رازهای خاک
از تشنگیْ - سراب .
باید دیوار ِ کوچه های بن بست ،
تا روزنی به فردا گشوده شود
همین امروز
اینجا همه در اسارتند ......
برای عشق
مآمنی دیگر گونه باید ساخت
زلال و بی دریغ .....
ح _ب
توهم
28/04/1386
ح - ب
توهم
۲۳/۰۴/۱۳۸۶
میان آسمان ِ زرد ِ پاییز،
کدامین مرغ ِ دل آوازکی داشت؟
به روی خاک ِ سیلی خورده ی دشت
حضور ِ سرو قدی ، قد برافراشت ...؟
ح - ب
تــــــــوهم
۲۳/۰۴/۱۳۸۶
انگار !
بغض ِ شیشه ایت شکست
مثل شبنم
بر سقوط جاده
مثل نیلوفر
در سایه های دم کرده ی مرداب
من ،
تو ،
ما،
از که با چه
به غارت برده " پیوستن را "
***
" جنگلی بودیم ریشه در ریشه همه پیوند
شاخه در شاخه همه آغوش
اینک انبوهِ درختانِ تنهاییم "
***
خوشه های طلایی گندم
تغزل ِ ماه و خورشید
و هزاران ِ رفته را
دوباره از کجا با که
چگونه پیوند زنیم این خاک ِ آریایی را ....؟ !
ح - ب
توهم 14/04/1386
Tavahom_star.persianblog.com
Faryadhay-khamoosh.blogfa.com
من سبز ْ می مانم سبز ،
تا ترگس بهار را
ترانه کند از جوانه های من .
اما بگو ای یار :
عطر ِ پاییز
چرا گریه آورست ؟ !
از صدای کدام
باور کنیم
خنده های بهار را
سر به سر ایـــــــــــــــــــــران
پـــــاییــــزان شـــــــده است
خوشـــــــا
ترانه ی آزاد ،
تا گلی بروید - سبزه ای
کـــــه ســـــــــــــــــــــــروی شــود آزاد
ح - ب
تــــــــــــــو هم
۱۳۸۶/۰۴/۱۴
