آنگاه كه خورشيد بر گنبد طلايي نو مي ژاشد ، به وقت طنين اذان در حرم دوست و عصر دلنشين مشهد كه صداي نقاره خانه دل را مي ربايد با كاسه اي آب از سقاخانه ، يادت را گرامي مي دارم . هميشه سالم باشي قربانت ز. ب