درخت با جنگل سخن مي گويد- علف با صحرا - ستاره با كهكشان - و من با تو سخن مي گويم. دستت را به من بده - حرفت را به من بگو -زيرا كه دستان من ، با دستهاي تو آشناست - و با لبانت ، بهترين ِ شعرها را سروده ام - اي دير يافته با تو سخن مي گويم -من درد مشتركم مرا فرياد كن .... زنده ياد الف بامداد - احمد شــاملو