من از قبیله ی آهم ، تو اعتبار منی

من از سُلاله ی « چاهم » تو از تبار منی

تو نغمه ای ، تو امیدی ، شراره زن بفکن

غریبه را بسرای و غروب را بشکن

من از دیار ِ سکوتم ، ز تازیانه ی باغ

تو مرحمِ گل و برگی ببار بر تن داغ

تو شبنم تر ِ عشقی بخواب بر تب دود

تو زورق ِ شب ِ شمعی بتاب بر شب رود 

                                            ح - ب

                                          تــــــــوهــــم

                                             5 بامداد

                                             08/11/1387