از ورای ابرهای خاکستری
غبار سنگین زمان را می بینم .
با چشمان گداخته از آهن اما
در انتظار فــــردای دیگـــرم . . .
شــاید مـــن ، آه نـــــه !
در مـــن تمـــام شد جـــوانـه امیــد ! ؟
شـــاید تـــــو ،بـــا دستی از ستـــاره
پیـــــام زخمی مرا
بــه فـــردا
بـــــه روزی کـــه دیـــر نیست
" بـــه خـــدایی کــــه دریـــن نــزدیکیست . . . "
رســــــان . . .
ح - ب
تــــــوهــم
1388/06/24
