پـریشان خاطری گم کرده راهم

   خـــداونـدا نگــهدار از گنــــاهم

   مــرا تزویرِ دل،بی خانمان کرد

   غریب آواره ی بی جان پناهم

   حضور ِ خسته ام صد داد و بیداد

   نمیدانی نمی بینی نگاهم ؟ 

                         ح - ب 
                        تـــــوهـم
                      11/11/1388