شــب از اتـعـکاس ِ تو ، انـسجـام می گـیرد

بــاران از چشــمان مـن .

اگر بیتوته کنی جهان را ،

بــه کلــبه ی ویـــران مـن،

ماه ِ فرو خفته 

 گــــریــه می کنـــد ایــــران ِ مــــن. 

بــاران خـــنده می زنــد

به بــــاورت .

 زخـــم آب را

آواز بــــاغ را

خـــنـده هـای داغ را

چشمان ِ  بی جواب را

بــا تــو بــا تــو

تـصـــویر خـواهـم کــشید

تــا آغــاز بـــاد را

آواز بیـــداد را

دوبــاره دوبــاره ، بشنویم . . . 

ابــری می شــود آســمان

امــا

گــریــه هـایـت،

     بـرای فـردا نـگاه دار. . .

                                                           ح - ب

                                                       تـــــــــوهــــم

                                                         16/03/1389