بــا بــادبــادکهای عــاشـقم

           چـشمان تـو را ،

         پـــرواز خــواهـم داد.

 خـــواهـم ســرود شــعـری ،

    از دیــروز ِ رویـا،

   از آفــتـاب ِ روشـن

      بـــر جــــدارِ بی دریــغ.

    از بــارش ِ  بـــاران

     بـــر خـــاک کــوچـه ها

    بـــا کفش ها و جــوراب های ســوراخ . . .

        می ایـــسـتم ،

                 بــــر بــــلند افق

                می نـگــــرم شـــهرم را :

               انــسـان های دیــــــروز ،

                  چــــه بـــی دریــــغ بـــــودنـد

                     * " . . . در دردها و شــادی هاشان . . . "

                                          ویــنـک خاکستری اند. . . .  ؟ !

   *احمد شاملو الف بامداد                                                             ح - ب

                                                                              تــــــوهــم

                                                                             26/02/1391

                                                                                   2:10