باری چه روزگاری ، از تنگدستی ما

 بر باد رفت ایـران ، میلاد هستی ما

ازجور پیر ملعون ، جنگ و جهالت و خون

مرگِ دو عالم از تو ، بانی پستی ما

چون فقر راهِ دین زد ، فحشا به جان کمین زد

ازدست رفت ایمان ، یکتا پرستی ما

از بس که غم کمان زد ، فریاد بیکران زد

از یادِ دل برفتش ، غوغای مستی ما

 . . . . . . .

 . . . . . . . . .

                      ح - ب

                   تــــــوهــم

                  1:30بامداد

                  25/03/1392