دستهایت پاک ِ پاک ،

چشمهایت بی غرور

روشن از عِطرِ دلت

کوچه های بی عبور.

روزهای بی بهار،

سایه های بی شمار . . .؟ !

ای دریغا خنده ای ،

سالها امواجِ کــور . . . ! ؟

در چنین حال و هوا،

عشق هم افسانه شد.

زد به صحرای جنون

کاوه هم دیوانه شد.

داغ از پیغامِ داغ

کشته های بی شمار

بـندهای جوی خون

سال های انتـــظار. . . .

                              ح - ب تـــوهـم

                              17/03/1392

                                 9:30 بامداد