تـو از دشت شقایق های بی تقصیر می آیی

                      چـو بـارانی که بـا هنگامه ی شبگـیر می آیی

                      مـن از شب های بـنـد و تـنـدر و فـریـاد لبریزم

                          تـو از خــون چـکاوک های در زنــجــیر می آیی

                             خدایا! آسمان این وطن ،خاکستری رنگ ست؟

                               تـو سرمستی که از شبهای بی تعبیرمی آیی ؟

                                               ح - ب     تـــــوهـم        06/02/1393