:
گـوش کـن !
از نقب ِ تــاریـخ ،
از پشت ِ دروازه های تــمدن ِ بــــزرگ ،
صـــــــدا مـی آیــــد :
" آن کس که تـجاوز کـند ،
به دیـوارهای حـریم مقـدس ،
آن که در آنها رخنه ایجاد کند ،
آجـرهای کــتیبه دار را بدزدد ،
تـیرهـای درهـا را بــسوزانـد ،
و دروازه هـا را به روی دشمنان باز کـند ،
بــاشــد که گُـــرز مــجـازات خــداونـد :
نــپـیرشـــاه ،
اینشوشـیناک ،
و کـی ری ریــشـاه ،
بـــــر او فـــــرود آیــــد .
بـــاشـد که او ، در زیر ِ خــورشـید ،
عــقبه ای نـداشـته بــاشـد . "
دریـــغـا !
دشمن از دروازه ها گـذشت
از کــتیته ها - تــیـرهــا ، چیزی نمانده بجای
و از شـــانــه هـا ، طــناب گـــذر داد . . . ؟
خـــدایـان ِ رهــایـی ،
در کـجای ایـن خــاک ،
پــنـهان شــده انـد ؟ ؟
- گـــوش کــن !
خـــدایـان مـنتظـرنـد :
بـایـد که چــیزی قــربـانـی کــنی
شـــایــد کـه بـبـخــشایـنـد . . .
ح
ب
تـــو
هـــم
شوش
11-01-1392
