کــبوتر جـان نمیدونی دلـم تنــگه !
حضورٍ ِ شعر و فــریــادم چــه بی رنگه
درون ِ کوچه و برزن صدای مرگ ِ دیوار ِ
درین تزویر ِ آدم کـش نفـــیر ِ مـــار و دســتار ِ
نمیــدونـی نمیــدونی دلــــم خونه
تو می گویی ندایی زنده میمونه ؟
مو از فریاد ِ دیروزوم
همو زخمی دلسوزوم
چرا زندان و زندانی ؟
چرا ویران و ویرانی ؟
مرا از کودکی آواز ِ غم دادند
حضور ِ دلخوشی ها را چه کم دادند ...
توهم
ح -ب
03/04/1388
