« به زیــبای همیشه در سکوتم »
وقتی که با صدای سکوت سخن می گویی
تـــــرانــه ی زخمی ام ،
دهــان بــاز می کنـد
بـــا بـــاد همـخــوابـه می شـوم
بـــر خــاک سـجده می زنـم
از درختــان ،« ایستا» یی مـــی آمـــــوزم . . .
ســـکوت ،
بیــــــدارم مــی کند
ای درخــــت ســــراسـر پـــــاییـــز . . .
ح - ب
تــــــــوهــم
1388/07/07
