به مـادرم بخاطر بزرگـواری بیدریغش

قلبهای شکسته تنهایند . . . 
برگی فتاده از تن ِ پاییز ،
شکسته از تبِ دیروز   
تمام ِ مـرا ،
یکسـو زن ای بـاد
خورشید هستی سوز . . .
از دیـروز ،
صدای زرد پاییـز
همچنان جاری ست
ای منتهی شده با جانِ من
ارج ت می نهـم
تندیـس شایستگی _ سپـاس !
از شـهر من تـا کـوی دوسـت
هـزار راز نهـفته ،
همچنان بـاقیست . . .
ای کـه در مـن شکستـه ای
بـزرگتـرین ِســروده ها
نثــارت بـاد _ سپـاس !
فـواصل دیـروز
تـلاقی خورشیـدند
ستـاره ها ،
بزرگواری تو را ستـودند
صدایم کـن،
صدای تـو زیبـاتـرین تـرانـه ی عشـق ست

                                                                              مـــــادر . . .

                                                                                                                  ح.ب

                                                                                                   تـــــوهم

                                                                                                1388/07/14