سپاس آنکه عشق  آفرید.
تا مردمان ، 
      چشـــــم گشـــــایند 
     بهشت را ،
             فــــــرا روی خــــود آرنــــد
          کــــــه شـــایستــه آدمی ست .
                       و او عــــــاشق ِ بیــــــدریغ عشـــــق .

                                            * * *
                    من بخود بالیدم از یاری که دوش

                     بر رواق ِ خاطـرم بنشسته دوش


                                          ح - ب

                                        تــــــوهـم

                                       1388/07/15