بـه تــــمامـی زنــــان زمــــین  

در خــورِ تــو نیـــست

آنـچه را که شــایسته است .

بـــی کـــلامی و رازی . . .  ! !

لـــذت در نـــــگاه ِ‏ تـــست ،

وقــــتی کـــه بـــه مـــن می انــــدیشـــی .

بـــــی تــــو آرام مــــن فــقــــط خـــداست . 

تــــــغبیر ِ‏خـــــداگـــونــه بــــــودن در تـــــو هست،

هــــــم از روزِ‏ نخــــــست . 

« آه پیش از آنکه در اشک غرق شوم ،

سخنی بـــــگو ،

هــــر آنـــچه که بـــاشد »

 صــــــدای تــــــو ،

بهــــترین ســـمفـونی آزاد اســــت .

 ســــپاس ِ‏ تـــــو را چـــــندان که بــــشاید ،

مـــمــــکن نیـــــست هـــم از جنس ِ خــــدایی شـــاید.

خــــالقـی در خــــاک بیـــــــکرانه .

 تــــولد و بــاران ،

تـــنها از آن ِ تســـت مــــادر . . .

                                                              ح - ب

                                                         تـــــــوهـــم

                                                        12/03/1389