مسافر ِ غریب !! قریب !!؟
توی این شبای آروم
تو خیابونای خلوت
جای پاهای مسافر
توی کوچه های غربت .
****
می خونه دل از ستاره
رفته آزادی بیاره ؟
****
تو که از ترانه می گی
غزل عاشقانه می گی
تو خودِ خودِ بهشتی
روی برگا گُل نوشتی
****
توستاره ء زمونی
آخه حیفی تو، جوونی !؟
تو بگو غزل قشنگه
مگه دل همیشه سنگه ؟
****
توی فصل ِ عشق و بارون ،
بتکون ، غبارِِ پائیزوبتارون
میوونه شبای یلدا
قصهء دیو و پری یا
غصه ء کشتن فردا
****
بنگرستاره ها را
تن ِ آسمون کبوده
توی شهر هیچکی نمونده
دل ِ من به دست ِ باده
سر ، به دست تیغ داده
****
من و آسمون ِ آزاد
توی جنگلای آباد
وقتی دیوا رو سوزوندن
واست عاشقانه خوندن
من میام تو باغ عشقت
یه سبد گل و میکارم
توی سبزه های چشمت
ح- ب « توهم »
25/10/1385
