خوشه ،
با دلم سخنی بگو
خوشتر از آواز ِ باران .
سرشارم از ترانه های شکستن .
جنگل را بگو ،
جامه ای سبز بیاراید،
از راهی دور می آیم
خراب و سرگشته و نا امید
میهمان ِ شبهای گمشده ام
پیدا نیست کسی ،
که همندیم ِ دلم شود
امشب میهمان ِ آتش وخاکسترم . . .!!
ح _ ب « توهم »
18/11/1385