بگو با من از کجای خاک ،

    آغاز می کنی ،

    پرواز ِ پرنده ای به سوی امید ؟

      در کوچ ِ نگاه من ،

     شبنمی ،

           غلتید،

   تا دردوجانب رود

         قطره ای .    

       بگوی

         از کجای جهان ،

         می گشایی به سوی من دری؟

         آفتابِ بی هنگام ِ مست ،

         شکست ِ چشمان ِ من است

         در میانه ی  کسوف .

                                                                        ح – ب

                                                                          تــــــــوهــم

                                                                           2 بامداد

                                                                        02/04/1390