خانه بی نان که نمی شود؟

 زمین تشنه است !    

  از این غرقاب خون ! ؟

 دعا کن باران ببارد ،

  و گندم ،

  به زمین ها دوباره سبز.

 و آب ،

 در جوبارهای برهنه جاری

  شاید ، شاید

 ماهیان ِ تشنه بیاسایند

 و گوسفندان قریب،

  سیراب ، سیراب . . .

  باران که آمد،

  نان را ،

  در آب خواهم زد

  تا دندان های تو

  دوباره نشکند . . .! ؟

آی باران !

 اگر نباری

  زمین ، خالی تحقیر خواهد ماند

 و خانه ها

همچنان بی نان می ماند . . .

  بی آب ،

  آبادی می میرد

  جنگ ،

   تومار ِ آبادانی را

            شکسته است

  ببار باران

    دلم بی بهانه می بارد

                     ببار باران . . . .

                                        ح - ب "تــوهـم"

                                       جمعه     21/10/1392