چه سخت می زنی مرا

زمین و آسمان ، پر از نبودن است

چه غربتی میان ماست

اسیر زندگی شدن ، چه سودن است

****

مگر برادر تو را

به خاک و خون کشیده ام ؟

که تلخ می زنی مرا ؟ !

مگر که جان و مال تو

ز دست ها ربوده ام

که تلخ می زنی مرا ؟

****

تو آن غرورِ سرکشی

نخواهم ات ، نخواهشی

نیاز ِ تو به قلب سبز و سرخ ماست

که خون به شیشه می کشی

****

چنین ترانه های تلخ

ز خاک و خون شینده ام

هزار جرعه ی "سلام"

ز خنجر تو دیده ام ؟؟ !!

****

تو بس کن این ترانه را

نفیر تازیانه را

که موج ِ خون به آسمان

به خانه ی تو هم رسید

ح - ب

تــوهــم

26/09/1393