این غریبه از کجا آمده است ،
که روح من
به چَـشم های او ،
گِــره خــورده است ... ؟
چه بی دریـغ ،
سَــر ِ بــاران نــشــسته ام
ســـبز شــو!
بـا تــو آشــناسـت
قــلب ِ بی شــکیب ِ مـن .
آبـــشار ِ خـنده های تـو
جــاری ست - در جام تن .
روح ِ زندگی شده ای ،
غــریــبه ی تــنهایی مــن
سَــــر ِ بــاران نشــسـته ام ...
ح
ب 12
تـو خورداد
هـم 1394
