مهربانا! اندکی بر گوش جان آواز کن

خنده ی مستی بزن ، دیوانگی آغاز کن

آه ! در دریای شب ، مستور غم بودم ولی

شعله ی شمعی بزن پروانه ها را ناز کن

زورق ِ خـورشـید را از  روز ِ من دزدیده اند!؟

ماه شو ! ،بر پـرنـیان ِ شـعر من پــرواز کـن 

باز من افتاده ام در کوی رندان ِ خراب

ساغر ِ مستی بزن تا شوکرانش ساز کن

روز و شب در حسرت ِ یک قطره ی باران عشق 

خون چکید از شاخِ مـژگان، شبنمی دمساز کن

هستی ِ ما را به یغما برده اند از جام مست

طبل رسوایی  بزن شوریده را طناز کن

ح               

ب         20

تو       خورداد

هم      1394