هیچ بارانی دلم را وا نکرد

هیچ کس شعر ِ مرا معنا نکرد

هیچ حتا ، هم رهی با ما نماند

هم زبانی، هم مرا آوا نکرد

من به جـادوی فلک ، درمانده ام

هیچ کس، سِحر ِ فلک را تا نکرد

هر زمان در هول و ، تشویش و ، فغان

بلبلی هم ناله ای ، تنها نکرد

هیچ کس پـروانه ای را ره نداد

هیچ شمعی ، تـا سَحَر غـوغا نکرد

مانده ام بر دار ِ عـالم ، رهـگذر

یک نظر هم ، برمن ِ رسوا نکرد

ح ب

توهم

18

امرداد

1394