انگار !

بغض ِ شیشه ایت شکست !؟
 
مثل شبنم ، 

بر سقوط جاده .

مثل نیلوفر ، 

در سایه های دم کرده ی مرداب ...

من ،

تو ،

ما،

 از که ، از چه 

به غارت برده " پیوستن را "

                *** 
 

 * "جنگلی بودیم ریشه در ریشه همه پیوند

شاخه در شاخه همه آغوش

 اینک انبوهِ درختانِ  تنهاییم "
                       

             ***

خوشه های طلایی گندم ،

تغزل ِ ماه و خورشید ،

و هزاران ِ رفته را ،

 دوباره از کجا با که 

چگونه؟

پیوند زنیم این خاک ِ آریایی را ....؟ ؟ ! !

* استاد امیرهوشنگ ابتهاج - سایه

ح - ب

توهم  14/04/1386