از عشق ،

نخواهم سرود

ازسیلی دژخیم ،

 بر گونه ی درخت . 

از عمق آتش و دود .  

از رقص پرنده ، 

در شلیک ِباد.

واژگون شدن و فریاد ،

در حادثه تزویر !؟

 از عمق فاجعه بیداد . . .   

طبین ِ باران را ،

سبز می سرایم سبز .

و عشق را ،

که رطوبت ِ دل انگیزش ،

باران ِ نغمه هاست . . .

شمعی بر فروغ ِ شب بی افروز !

تا از بیراهه ترین راه !! ؟

 بی گزند ِ حوادث گذر کنیم . . .!!؟؟

ح - ب

تــوهـــم 

30/07/1386