شبی به دفترِعشقت مرا تو مهمان کن
قرین ِ رنج و ملالم ، هوای باران کن
اگر چراغ ِ فروغی برین شب ِ یغما
ترا به جان ِ « اَهورا » ، بِدَم بهاران کن
برین خزان ِ بلا دیدهء سکوت آگین
بخوان ترانه ء « امید » یاران کن
صدای خندهء «سایه » دگرکسی نشنید
تو جان ، ز پرده برون آی و موج ِ ویران کن
من آن « تَوَهم » دردم درین حضور ِ صبور
تو گر ستاره ء صبحی ، شراره باران کن
ح - ب توهم
۰۱/۰۹/۱۳۸۵
