من از ضیـافت ِ قلـبهای منجمـــد
از ســـکوتِِِ فـاصـله هـا مــی آیــم
یـــــادت بــاشـــد
اگــــر بـه ضیــافــت ِ شــب آمــدی ،
شــــمعی بـــرفــــروز ! ؟
در عمـــق ِانــــجمـاد
انگــار - قلبــــی ، می تپــد هنــوز . . .
قلـــبی که فــــــردا را
نشــــان ِ « امیــد » مـی دانــد
« امیـــد » خفتـــه ست ایــنــــــک زیر خروار خــــاک
و هـــــــزاران پـــــرده ی چـــرکیــــــن ،
بــــــر اســــــتتار ِ « بـــامــداد » ســـت .
از بــــوی سیــــاووشـــان ،
خــونـــی بجــــا نمــانــده آنقَـــدَر
کـــه لالـــه ای بــرویــد از زمیــن ...
وقتــــی « امیــــد » مُــــرد،
مـــــن گـــریستــــم
و قتــــی کــه شــــب خــوابیـــدم و« بــامــداد » ،
ســـــر نـــــــزد - گـــریستــــم
اینــــــک چیستـــــــم ؟
جـــز گـــریــه هــای گمشـــده ی بـــــاران !!؟
*****
شعــــــــری بــــرای بصــــــارتِ فــــــردا
شعــــــــری بــــرای اســــارتِ امـــروز
هـــــرگـــزســـــــــروده کســـــی؟!!
ایـــــــــــوای ! !
شـــــــاعـــرهــا زنـــــدانـــی شــــده انـد . . .
ح _ ب
تـــــــوهــــم
1386/11/4
