در گشودند به باغ ِ گل سرخ
و من ِ دلشده را
به سرا پرده ی رنگین ِ نماشا بردند
من به باغ ِ گل سرخ
همره قافله ی رنگ ونگار
به سفر رفتم
از خاک به گُل
رقص ِ رنگین ِ شکفتن را
در چشمه ی نور
مژده دادم به بهار .
من به باغ ِ گل سرخ
زیر ِ آن ساقه تر
عطر را زمزمه کردم تا صبح
من به باغ ِ گل سرخ
در نمام ِ شب ِ سرد
روشنایی را خواندم با آب
و سحر را
به گل و سبزه
بشــــارت دادم.
سروده استاد هوشنگ ابتهاج
ه - الف سایه
