بی تو گمراهم ولی آشـنایم کن مرا

  من شب ِ شمع ِ توأم روشنایم کن مرا

  در تبِ شب سوخته آتشی افروخته

  عاشقی آموخته رو صدایم کن مرا

  ساز را دمساز کن عشق را آغاز کن

  هرچه خواهی ناز کن نو رهایم کن مــرا

   عشق ِ تــو درمان ِ من ؛ این تو و این جان ِ من

   پـــرتــو ســـامــان مـن ؛آشـــنایم کــن مــرا  

                                                   ح - ب

                                               تـــــــــوهـــم

                                                    ? بامداد

                                              1389/06/28

                                                                                                                                 با یادی از شعر ارغوان استاد هوشنگ ابتهاج

در چشمان من

رنج می بینی

 در صدای من نیز.

 وقتی  می خندم

   چهره ام ،

 از گَرده های درد ورم می کند،

آهنگ ِ گــریـه ام ،

 چــــشمان ِ ترا

 جشنی می کند .

بر آوازِ ِ 

رودها و برکه ها

دریاها و اقیانوسها . . .

برین کــویـر تشنه همچنان

 غصه در حبسِ بارانست ، بارانست

 شرقی ترین آواز را

 روزی ترجمه می کنم

که چشمانت

برین کویر ستمدیده

            ببارند . . . ؟ ؟

                                              ح – ب

                                                 تــــــــــوهــــــم

                                                    1389/06/24

آی !

که مـــرا

              ربــوده ای

لختی بیندیش

مـــن ،

   بــــــهار ِ بی برگـی ام

ایستاده بر قـاب پنجره

 شب را نظاره می کنم . . .

      بـــــگو !

               کــــدام شـــب ،

                       گــیسوان ِ مــــرا

                             شــــانــه مــی زنــی ؟ !

       آنکــه نگــاهش می کنی ،

                        عکسی قاب شده

                                    بر دیوارست . . . ! ! ؟ ؟

                                                                           ح – ب

                                                                       تـــــــــــوهــــــم

                                                                          2 بامداد

                                                                      1389/06/20

?          در غـــربتِ مـلالِ خـــویـش ،

?                        مـی گریم . . .

?                     بــرگی خشـک ،

?           فــتاده درغـــروبِ دلتنگی . . .

                                                               ح – ب

                                                            تــــــوهـــم                                           

                                                              2 بامداد

                                                            20/06/1389

می گشایم در

تا گمشده ام ،

 روزی

     در جایی که نا معلوم ست

                             معلومم کند . . .

آنکه به دورش می گردی ،

گــردش ِ ایام نیست

      روحی ست

            که از تو گــریخته

شاید که فـــریادست ! ؟

بــــگو ! !

از کدامین دریچه ،

               نقبی به فـــــردا مـــی زنــی . . . ! ! ؟؟

                                                                                     20/3 بامداد

                                                            27/05/1389

                                               ح – ب

                                                             تــــــــوهـــم

از این دریچه به آن کوچه ،

از آن خیابان

             به این سامان

تا هــر کـجا کـه مـی روم

                        بــایـد بـاشـم

شـــایـد روزی

                در نـا کجای این خاک

                                جـایــــی پیـدایـم کــنـنـد . . .! !

                                         3 بـامـداد

                                      26/05/1389

                                           ح – ب

                                         تـــــــــوهــم

آندم مـژه بر نـهادم . . . پَــر گــشودم تا خواب ِ طلایی فریاد تا رویش سبزه . پَـر گشودم ازین چهارسو به سویی دیگر . . .   مغازله کویر با ستاره زمزمه زمین با آسمان .   از دیگر سو  تا به هر نا کجا . . . ! ! ؟ ؟   کلیدِ خواب من در صندوقچه ی قلب تو ، جا نمانده است ! ؟ که اینگونه ، پُرِ فریاد مانده است  خواب های من ؟ !   ح - ب تــوهـم 30/2 بامداد 25/05/1389