این چشمان ِ بی دریـغ من اند ؟
کـه می میـرنـد ،
در شبِ تـاریک اضـداد ؟
این اشک های سـپید من اند
که می ریـزند
ز تازیانه ی فـریـاد؟
آه !
ای نیامده از سفر :
غارت شده ایم ! ! ؟؟
شهر را ،
صاحب شده دشمن .
می بارد،
خون ،
از در و دیـوارِ وطــن...!؟
چه شب ها ،
که به راه ِ تـو نمانده ام
بــیدار مـــن !
برادر زخمی مـن
تو از کدام زاه می آیی ؟ !
مــنتظرم . . . ! ! ؟ ؟
ح
ب 17
تو 04
هم 93
ببین که با صدای تــو ،
چـگونـه عـاشـق لـحطه هـا شــده ام ! ؟
ببین گل های باغچه را ،
چـگونـه سـر خــم می کــنند به راه تــو ! ؟
صدای تـو ،
نجـابـت شمعدانی ها را ،
مسخ می نمود و عاشق تر می شدند...
کاش می ماندی ای غـزل
بـه خـانـقاه دلــم
تـا گل های شهر عشق
عقیم و ســترون ،
نمی شـدند.
تــو بـــزرگ بـــودی و بـی دریـــغ.
اینـک کـــجایی ای غــــزل ؟
خـــوابـم نـمی بـــرد
این پریشانی شب های عقیم
این هراس و ، بــند ِ بی دریـغ،
شب های زخم و ، تازیانه و ، تــیغ
ای وای ِ مــن !
گــریـه ام گـــرفـته است
کـــجایی کـــه نـــوازشم کنی ؟
این خــانــه عـجیب ،
بــوی مــردن می دهـــد
کـاش دوبـاره بیـایی ای غــزل.
ح
ب 15
تـــو 04
هــم 93
" تقــدیـم بـه فرهیختگان ادب پــارسـی "
انــــزوا ،
دردی از تــــو نمـی کـاهــد !
در آی !!
از خــلوت ِ غمـگنانـه ی خــویــش ، در آی .
نیـست ،
پــایــان ِ جـــهان ،
چـــنان کـه ســروده اند
نـــه بـــهشـت و ، نـــه دوزخ .
آه اگــر " امـــید " ،
تـــوشــه ی فـــکر و جـــان کـــنی
تقـــــدیر بـــه تـــــو خــــواهـــد بـــــاخــت ،
ای روح ِ بـــی قـــــرار ِ مـــــن ،
خـــواهــد بـــاخــت .
آن ســان کــه
پــــیـروز شــــده انـــد - تــــو نیــز .
بـــاری در آی
از راز خلونانه ی خـــویــش در آی
انـــــــزوا دردی درمــــان نمــی کـــــند
پــایــنده است و شــور بــخـت - در آی .
** " در انـــتظار ِ تــــو
تـــا چـــند- تـــا چـــند
جســت و جــو کــــنم
آواز ِحـــیـات را... ؟ ! "
* -- زنده یاد علی میرفطروس "
** زنده یاد استاد احمد شاملو "
ح
ب 04
تــو 04
هــم 93
بر چید مهر دامن ِ زربفت و خون گریست
چشم افق به ماتم روز ِ سیاه بخت
وز هول ِ خون چو کودک ِ ترسیده مرغ ِ شب
نالید بر درخت .
شب سایه بر فشاند و کلاغان ِ خسته بال
از راه های دور رسیدند تشنه کام
رنگ ِ شفق پرید و سیاهی فرو خزید
از گوشه های بام .
من در شکنجه ی تب و جانم به پیچ و تاب
در دیده ی پر آبم عکس ِ جمال اوست
بر می جهد ز چشمه ی جوشان ِ مغز ِ من
هر دم خیال ِ دوست .
***
این مطرب از کجاست ؟ . . . که از نغمه های او
بر خانه ی خرابِ دلم سیل ِ درد ریخت
این زخمه دست ِکیست که بر تار می زند؟ . . .
تار ِ دلم گسیخت !
چون وای وای ِ مرگ جگر سوز و دلخراش
چون ناله ی وداع غم انگیز و جانگزاست
اندوهناک و شوم چو فریادِ مرغ ِ حق
این نغمه ی عزاست .
استاد شعر و غزلسرای معاصر ایران
هوشنگ ابتهاج (ه- الف سایه)
یکشب ز فقر،دلم سنگ می شود
یکشب بی خیال، می نشینم کنار ِ ماه
یکشب ز نور ِ شما، پُر آهنگ می شود
یکشب که مثل هرشب ست از گوشه های ماه
بنگربه موج خون که بی درنگ می شود
یکشب که در خیال ، می نشینی کنارِ دلم
سبزه می شود ،گل می کند،هم آهنگ می شود
ح - ب
تـــــوهــم
18/04/1387
تقدیم به زنانی که مظهر استقامتند و پیکار
ویرگولی کنارِِِِِ قلبت می کارم
نقطه ای بر لبانت
گلی در دستان ِ کوچکت .
شاید باورم کنی .!!
من خسته ترینم
خوشا پرواز پرنده ای
آغاز نسیمی
شبنم بارانی ،
روشن ترم کند
سالهاست آفتاب را ندیده ام ......؟؟!!
ح - ب
تـــــــوهـــــم
04/04/1387
کلیه متون و اشعارحقیر، تقدیم به ایرانیان آزاد
درود و صد بدرود
وطـــن ،ای مــــــرغ ِ تنـــــهایی، غمیـــن و مُـرده و سـنگی ؟
چــــراغ ِ عشــق ، خــــاموشـى سـت ، بخوان آواز ِ یکرنگی
نـه شـوقــی بـر لـبــی جــاری ، نـه مِهـــری بـر دل و یـاری
بـــزن مُـــطرب ، بــِدَم سـاقـی، بـــخوان ای مــرغ ِ دلتنـگی
ح ـ ب
تـــــــــوهــم
1386/10/11
یادم نمی رود ...
از کدام یورش تکه پاره شد
کودک ِ تن خسته از جنگ ما
آی خالی خوابیده ـ اهرمن
ای دو چندان باد ننگ
سرزمین من هنوز
غرق خون ِ فرزندان منست
ای دوصد لعنت
برین افریت ِ جنگ
« ایران ِ بادهای مهاجم »
خاکت،
انبوه ِ هزاران قلب تپنده است . . .
بر جای جای تنت،
هزارنقش تازیانه ی دژخیم.
هنوز یادم نرفته است،
با کوجه های تو
با خیابانهای غرق به خونت
با دیوارهای فرو ریخته
چه کرد این خوابیده نفرین . . .
با آواری از مرگ
می پیچد در گوش من
هجوم راکد های اهرمن
و مسلسل های خودکار هواپیماها
بر آسفالت کوچه و خیابان . . .
هنوز عزا دار ِ توام ای وطن
غریبه ی سوخته از آتش و آهن . . . .
ح ـ ب
تـــــوهـــــــم
??/??/????
|
اینک حکایت ِ تلخی با منست
TavahomStar.ParsiBlog.Com Faryadhay-KHamoosh.Blogfa.Com |
