لیلای من لیلای من
ای شَـطّ خون پالای من
هستی تویی مستی تویی
دریای سرمستی تویی
خام توام ، رام توام
بی باده در کام توام
لیلای من لیلای من
ای سایه سر بالای من
آرام جانم می زنی
روح و روانم می زنی
من عاشقی لب دوخته
درجام حسرت سوخته
لیلای من لیلای من
ای مونس ِوالای من
ح ب
تـــــــــوهــــم
19/02/1389
می دانی :
آخر نرود میخ ِ آهنین بر سنگ !!
این گوش که تو می شنوی
وین اشک که برچَشم منش
می فکنی ،
داستان ِ من و شب های دل انگیز من است !!!
جانا! نرود میخ به سنگ
باز من ، منتظرم
پیش ِ چَشمان سحر
در به درم ...
هرگز نرود به گوش من ، ای عیار
آن قصه که تو دوش ،
به گوشم خواندی !!! !؟؟؟
23
امــرداد
1394
تقدیم به شمع های فروزان شعر و ادب پارسی
استاد هـوشنـگ ابتــهاج
و زنده یاد
استاد مهدی اخوان ثالث :
شبی به دفتر ِعشقت، مرا تو مهمان کن
تــرا به جـان ِ"اهـورا" بـدَم ، بـــهاران کـن
قـریـنِ رنـج و مــلالـم ، دریـن شـب یـــلدا
تو خود ستارهء صبحی،شراره بــاران کن
بـریـن خــزان ِ ستـمـدیـده‌ء سـکوت آئیـن
بخوان تـرانهء " امٌیـــد" و یــادِ یــاران کـن
طنین ِخنـدهْ "سـایه" نه کس دگر بـشنید
تـو جانْ ز پـرده برون آی و میگساران کـن
من آن " تـَوَهًُـمِ" دردم دریـن حضور ِصبور
اگـر تـرانهء عشقـی ، هـوای بـــاران کــن
ح ب
توهم
09
امرداد
1385
هرشب مرا گم می کنی ، آخَـر که پیدات کنم
هم راه مردم می کنی ، من باز، رسوایت کنم
من مهرِ تابان ات نی ام ، بازیچه گردان ات نی ام
" فیروزه ی " مهتابی ام ، هر شب هویدایت کنم
ح ب
توهم
20
امرداد
1394
هیچ بارانی دلم را وا نکرد
هیچ کس شعر ِ مرا معنا نکرد
هیچ حتا ، هم رهی با ما نماند
هم زبانی، هم مرا آوا نکرد
من به جـادوی فلک ، درمانده ام
هیچ کس، سِحر ِ فلک را تا نکرد
هر زمان در هول و ، تشویش و ، فغان
بلبلی هم ناله ای ، تنها نکرد
هیچ کس پـروانه ای را ره نداد
هیچ شمعی ، تـا سَحَر غـوغا نکرد
مانده ام بر دار ِ عـالم ، رهـگذر
یک نظر هم ، برمن ِ رسوا نکرد
ح ب
توهم
18
امرداد
1394
جادو چه می کنی ؟
غــوّاص شب منم
بازی چه می دهی ؟
تیر نگاه تو
افتاه بر تنم !
***
بازت نمی نهم ؟
تا راهی از خدا .
گل واژه می زنم.
تا اوج خنده ها ...
***
بازی چه می دهی
از پیش ، روشن است
خوابم نمی برد
بازنده اش تویی .
***
ای دختر ای سحر
خواب می کنم تو را
جادوی من ، تویی .
خـــواب ست و شــب دگر ...
***
ای خوب ِ مهربان
با من به خنده در.
بازت نمی نهم
ای دختر ای سحر...
ح ب
توهم
18
امرداد
1394
هی فلانی ! دل من
دانه ی خون رنگ انار
تو بدانی تو ندانی
به خدا می تـرکـد !!
***
من به امید نگاه تو ،
غزل ساز شدم
تو بدانی تو ندانی
غزلم می شـّکـند
***
قطره ام ،
رنگ بلور
عاشقم
برکه و حور
چه بدانی چه ندانّی
قطره ام می خشکد.!
***
من تو را منتظرم
باید از چشمه مرا
آب دهی ، به تو محتاجم من !
تو بدانی تو ندانی !!!!
دل من ! آه شکست .... !! ؟؟
پس تو کی می آیی ؟
ح ب
توهم
18
امرداد
1394
زمان ،
آوار ِ خستگی ست .
بخنـــــد !
بقدر ِلطافتی که دارد باران بخند.
***
انسجام میگیرد عشق ،
اگر که باور کنی، آواز آب را
دل سپاری ،
پرواز ناب را .
***
هوای خانه تاریک ست !؟
صدایی در میانه نیست ! ؟
آبی بزن ، باغچه را ،
چراغی بر فـروز کوچه را ،
فردا ،
صبح ِ دیگری ست . . . !!! ؟؟؟
ح - ب
تــــوهــم
21/05/1387
و
18 - امرداد - 1394
به سمت ِ خیال تو
تا دور دست ها ، باران نباریده ست ! ؟
ای کاش ، شبنم چَشم من .
خیال تو را ، به طرب انگیزد.
تا در واپسین ِ دمان ،
ماه ، آبستن ِ سحر شــود
ح ب
توهم
15 امرداد 1394
آواره ی جهانم . باران خانه ام باش
با شبنم محبت ، باغ و بهـانـه ام باش
من کودکی غریبم ، درشهر بی نشانی
آرام ِدل ندارم ، راز شبانه ام باش
با زورقی شکسته، افسوسً دل سپردم
موجی به جانم افکند، یارا! کـرانه ام باش
ازآسمان رحمت . ما را برون نهادند
ای آفتاب خوبان . گرمای شانه ام باش
ما بی کسان دردیم . معنای هم نبردیم
در وحشت زمانه . تیغ و کمانه ام باش
ح - ب
تــــــــوهـــــــم
02/اسفند/1388 و
15 امـرداد 1394
