سفارش تبلیغ
صبا ویژن

 ترا به صمیمت آواز سیره
قسم به طلوع بیدریغ ملک
به دیدگان انتظار قسم
به زمین و یه آب سوگند،
شبان ِ بی ستاره آسمان را
از فرشتگان زمین برگیر
و چشم زرگون ملایک را
بر خوابمان بدم
شاید روزی بیدار شویم
از خواب ناآگاهی ها و غفلت 

 

 

 

                                                    ح - ب

                                             تــــــــــــوهـــم

                                                03/08/1387


----------------------------------------------------


نوشته شده در  جمعه 87/8/3ساعت  3:22 صبح  توسط ح - ب 
  نظرات دیگران()

باغی برای خیال ، 

باغی برای زیست ،

از کدام کوره راه گذر کنی ،

تا باران تازه ات کند ؟            

 دیگر برای خیال مجال نیست

 زیجیر ِها گسسته اند

هرنسیم ،تزویر ِ تازه ایست.

 

نتهابه قدر ِ قطره ای

عشق میسر نیست

 هر دانه ی زنجیر،

 حلقه ای بر دار ِ آدمیست

  برای زیست دیگر امید نیست ...؟

 

 

 

 

 

                                                 سرایش : ح - ب

                                                   تــــــــــوهـــــم

                                                       13/05/1387


نوشته شده در  دوشنبه 87/5/21ساعت  4:13 صبح  توسط ح - ب 
  نظرات دیگران()

             

     در گشودند به باغ ِ گل سرخ  

                  و من ِ دلشده را                 

 به سرا پرده ی رنگین ِ نماشا بردند

 

           من به باغ ِ گل سرخ

          همره قافله ی رنگ ونگار

          به سفر رفتم

                     از خاک به گُل

        رقص ِ رنگین ِ شکفتن را

                                  در چشمه ی نور

            مژده دادم به بهار .  

 

                 من به باغ ِ گل سرخ

                    زیر ِ آن ساقه تر 

                عطر را زمزمه کردم تا صبح 
                 من به باغ ِ گل سرخ 

               در نمام ِ شب ِ سرد

               روشنایی را خواندم با آب

               و سحر را

                 به گل و سبزه  

                     بشــــارت دادم.
          
 

 

                                         سروده استاد هوشنگ ابتهاج

                                                   ه - الف سایه


نوشته شده در  سه شنبه 87/5/8ساعت  2:48 صبح  توسط ح - ب 
  نظرات دیگران()

  تقدیم به زنانی که مظهر استقامتند و پیکار 

                                               
   ویرگولی کنارِِِِِ قلبت می کارم

                            نقطه ای بر لبانت 

                            گلی در دستان ِ کوچکت .         

                شاید باورم کنی .!!

                             من خسته ترینم 

                                    خوشا پرواز پرنده ای

                                                   آغاز نسیمی

                                         شبنم بارانی ،

                                روشن ترم کند                                    
                    سالهاست آفتاب را ندیده ام ......؟؟!!
                                                            

                                                                          ح - ب 
                                                                    تـــــــوهـــــم
                                                                    04/04/1387
 
 


 کلیه متون و اشعارحقیر،  تقدیم به ایرانیان آزاد

                                                                 درود و صد بدرود
                   


نوشته شده در  سه شنبه 87/4/4ساعت  6:52 صبح  توسط ح - ب 
  نظرات دیگران()

 

فروغ ِ چشمانت به من آموخته است

         امشب باران می بارد وزمین دوباره سبز

                 ایکاش یکبار به انبوه کوچه ی اقاقیها نظر کنی

                     من امشب ابر ِ چشمان ِ خاکستریم را

                                 میهمان ِ ِ مژگانت می کنــم

                                                         باید  رها شــــوی  

 

                                                                    ح - ب

                                                                تــــــوهـــــم 

                                                                               28/02/1387   


نوشته شده در  شنبه 87/2/28ساعت  2:48 صبح  توسط ح - ب 
  نظرات دیگران()

 

 خــــــــواب تــــرا که پرواز داده است ؟

                     من دیده ام -

                      طولانی ترین شهاب - خداست

                      روشنی عشق را دریاب

                    ستاره های خونی ِ پر بسته ، آزاد خواهند شد

                    روزی که ایمان بیاوریم به « سبزه های باغ نخیل »

                    خوشــــا استواری ای - که از آن ِ ماست - درخــــــت 

                   در  باور ِ ما حتی ، اگر زنده است

                   عشق را به راست قامتی

                    می توان ایمان آورد می توان باور کرد

      فـــــــــــــــــردا  هــــــر کــــــجا  کـــه بـــــاشـــد هــــــر کــــــجا   حتـــی دور

                                                             حتـــی دور از آن ِ  مـــاســــت ..................

 

 

 

 

                                                                                                                                          ح - ب

                                                                                      تـــــــــو هـــــــم

                                                                                         1387/02/27

                                                                                                                              


نوشته شده در  جمعه 87/2/27ساعت  7:6 عصر  توسط ح - ب 
  نظرات دیگران()

شب در دلم؛ قصه های تو را رنگ می زنم

سر در گمم ولی ؛ بیهوده من آهنگ می رنم

ساز جهان به جان هستی ام سنگ می زند 

بر تار وپودِ دلم نام تو را چنگ می زنم 

 

 

 

 

 

                                                                                          ح - ب

                                                                                      تـــــــــوهــم

                                                                                    1386/10/25


نوشته شده در  پنج شنبه 87/2/19ساعت  8:20 عصر  توسط ح - ب 
  نظرات دیگران()

 

           من از ضیـافت ِ قلـبهای منجمـــد

           از ســـکوتِِِ فـاصـله هـا مــی آیــم

                                                           یـــــادت بــاشـــد

                  اگــــر بـه ضیــافــت ِ شــب آمــدی ،

                                       شــــمعی بـــرفــــروز ! ؟

                  در عمـــق ِانــــجمـاد

                                          انگــار - قلبــــی ، می تپــد هنــوز . . . 

            قلـــبی که فــــــردا را

                                نشــــان ِ « امیــد »  مـی دانــد

                     « امیـــد »  خفتـــه ست ایــنــــــک زیر خروار خــــاک

         و هـــــــزاران پـــــرده ی چـــرکیــــــن ،

                                        بــــــر اســــــتتار  ِ ‏« بـــامــداد » ســـت .

                 از بــــوی سیــــاووشـــان ،

                                                  خــونـــی بجــــا نمــانــده آنقَـــدَر

                                                                      کـــه لالـــه ای بــرویــد از زمیــن ...

   وقتــــی « امیــــد » مُــــرد،

                            مـــــن گـــریستــــم

  و قتــــی کــه شــــب خــوابیـــدم و« بــامــداد » ،

                                                            ســـــر نـــــــزد - گـــریستــــم

          اینــــــک چیستـــــــم ؟

                                                 جـــز گـــریــه هــای گمشـــده ی بـــــاران !!؟

                                            *****

               شعــــــــری بــــرای بصــــــارتِ فــــــردا

                   شعــــــــری بــــرای اســــارتِ امـــروز

                                          هـــــرگـــزســـــــــروده کســـــی؟!!

             ایـــــــــــوای ! !

                                                 شـــــــاعـــرهــا زنـــــدانـــی شــــده انـد . . .

 

 

 

 

 

                                                                                                ح _ ب

                                                                                            تـــــــوهــــم

                                                                                                          1386/11/4       


نوشته شده در  پنج شنبه 86/11/4ساعت  5:25 عصر  توسط ح - ب 
  نظرات دیگران()

یادم نمی رود ...

از کدام یورش تکه پاره شد

 کودک  ِ تن خسته از جنگ ما

                       آی خالی خوابیده ـ اهرمن

                                                    ای دو چندان باد ننگ

              سرزمین من هنوز

                غرق خون ِ فرزندان منست

                                       ای دوصد لعنت

                                                   برین افریت ِ جنگ

                               « ایران ِ بادهای مهاجم »

                                              خاکت،

                                     انبوه ِ هزاران قلب تپنده است . . .

                          بر جای جای تنت،

                                             هزارنقش تازیانه ی دژخیم. 

                                 هنوز یادم نرفته است،

                      با کوجه های تو

                              با خیابانهای غرق به خونت

                              با دیوارهای فرو ریخته

                                       چه کرد این خوابیده نفرین . . . 

                                   با آواری از مرگ 

                      می پیچد در گوش من

                   هجوم راکد های اهرمن

                                  و مسلسل های خودکار هواپیماها

                                                   بر آسفالت کوچه و  خیابان . . . 

                                  هنوز عزا دار ِ توام ای وطن

                                                      غریبه ی سوخته از آتش و آهن  . . . .                                                                           

                                                                                               ح ـ ب

                                                                                       تـــــوهـــــــم

                                                                                   ??/??/????


نوشته شده در  دوشنبه 86/9/5ساعت  2:44 صبح  توسط ح - ب 
  نظرات دیگران()

 

 

اینک حکایت ِ تلخی با منست  
            
          آنکه تاراج ِ رفیقان ِ‌ قبله اش ،
                     شهیدش کرده است
              خونِ  هر لحظه اش
                       آوار ِِ دیگریست
                 سرما و جودش اما
                          مرگ ِ دیگریست . .            
            برای تو هیچگاه
                     قصه نحواهم سرود
                   غصه های تنم ،
              انبان ِ روزان و شبان تنهایست ...
                ای دو صد لعنت
                           برین بیهوده زیست
      
                                             ح - ب 
   
                                       تـــــــوهــــم

                         

          TavahomStar.ParsiBlog.Com
   Faryadhay-KHamoosh.Blogfa.Com


نوشته شده در  دوشنبه 86/9/5ساعت  2:41 صبح  توسط ح - ب 
  نظرات دیگران()

   1   2   3   4   5   >>   >

لیست کل یادداشت های این وبلاگ
یقین گم شده ...
جاهلانه در زمان ... !
عاشقانه در باران ...
قلب بی دریغ من ...
روز پدر ...
شب های بیهودگی...
آتش و فریاد...!
شعر رهایی ...! ؟
راه نظر ...
مزار تنهائی...
[عناوین آرشیوشده]