باز با ترانه ی مریم
با شرُ شرُ ِ باران وشبنم
با تنفس ِ سبز ِ درخت
در حجم ِ زخمی خاک،
ره می سپارم
تا کوچه ی شکوفه ها و عطرها .
ای دستان ِ سبز
بیرون زده از خاک
از حضور ِ کدام انتظار
می رویید هنوز ... ؟
عشق را سالها
به خاک سپرده ام
این چنین سرخ و سبز
باشد که با طلوع حادثه،
حضور جان و جهان
به ترانه وعشق بپوید .....
توهم 04/02/1386
یاری نمی کند امروز
چشمر ِ مرا خورشید
جاری نمی شود امشب
جام مرا ماهتاب
ای آسمان ِ غمزده
از بهار ،
شرمسارم و خجل
ح - ب
توهم
17/01/1385
پرنده های مهاجر
زخمی ِ باغهایِ عشق
قلبهای خسته را
آهسته نجوا می کنند .
همچون قطره شبنم
ز چشمان ِ سرخ ِ مریم
جاری شدم ....
ح - ب
تــوهـم
۱۳۸۵/۰۱/۱۷
از طنابی به قطر هیج
آویزان شده ام .
می اندیشم :
از کودکی شاید
« توهمی » بیش نبوده ام ......
*******
ای سکوت ِ متعدد :
چقدربی محتوا شده ام
زمان
حصارکِ دلگیری
به دور من کشیده است !
اوج ِ فریادم
از غارت ِ کدام
خاموشی گرفته است ...! ! ؟؟
ح - ب
توهم
07/12/1385
بـاز آهــنگی به جــــان افتــاده اسـت
کـــوس ِ رسـوائی عــیان افتــاده اسـت
مـی دمـ د بـر جــان ِ گـل بـوی بـــهـار
عشــــق هم دامـن کشــان افتــاده اسـت
مـی زنم بـر ســاغـر و دریـای خــون
شــعر ِ دلــتـنگی روان افتــاده اسـت
ح - ب « توهم »
03/12/1385
می کشا نم بر خاک ،
می سپارم بر باد ،
می نشانم بر رود ،
جام ِ بغما زده ی عمرم را .
شاید این کوه ِ بلتد ،
شاید این برف ِ سپید ،
یا همین تازه نسیم ،
بِدَ مَد بر تن ِ ابر،
بِزداید غمِ پائیز و
مرا تازه کند ...
ح - ب « توهم »
ای نسیم
با کدامین ابر می آیی ؟
کویر ،
سوزان ست و عطشان .
باران ِ کدامین ابر
خواهد شست
آنچه بر ما رفته را ؟
چه ستارگان ِ بیشمار
تک به تک به خاک افتادند
تا ترا یاوری کنند ....
« اینک انبوه ِ درختان ِ تنهاییم »
این خنجر بجای گل ،
که نشاند، بر شانه ی ما ؟
ما قلب مان ،
همیشه سبز ، همیشه سرخ
ای همیشه زخمی
ای درخت
« تو قامت ِ بلند ِ تمنائی »
اکنون کجاست
سرخی آواز های تو ؟
در باغ ِ راز ِ کدامین سرزمین
آرمیده ای ؟
صدایت ،
با تنمان آشناست .
اینک این هراس !! ؟
بیم ِ کشتنمان می رود ! !
اینسان که میگذرد .
ای از یاد رفته
صدای تو آشناست ....
توهم
27/11/1385
با آنکه دریافته ام ،
فردا ،
تاریکتر از دیروز ست،
به امروز آویخته ام .
شکننده تر شده ام ،
از همیشه ها و امروزها .
در باغ ِ عشق ِ کدام خاطره ،
لبخندکی ،
پنهان برده کسی ؟
در رقص ِ مست ِ کدام شعله ،
پیوندی ،
به زمان برده کسی ؟
های :
سر مست ِ کدام باده ای
من از فردا شکننده تر شده ام ...
ح - ب « توهم »
24 /11/ 1385
خوشه ،
با دلم سخنی بگو
خوشتر از آواز ِ باران .
سرشارم از ترانه های شکستن .
جنگل را بگو ،
جامه ای سبز بیاراید،
از راهی دور می آیم
خراب و سرگشته و نا امید
میهمان ِ شبهای گمشده ام
پیدا نیست کسی ،
که همندیم ِ دلم شود
امشب میهمان ِ آتش وخاکسترم . . .!!
ح _ ب « توهم »
18/11/1385
آخرش یه روز شکارت می کنم
یه شبی عاشق ِ زارت می کنم
****
تو شبای بی ستاره
تو خود ِ قبله ی نوری
واسه ی دمیدن ِ عشق
تو مؤذن ِ صبوری
****
تو کرانه های غربت
کسی دَسامو نمی خواد
همه با دلم غریبن
کمکم کسی نمی یاد
****
تو بگو غزل قشنگه ؟
زندگی شعر ِ جفنگه
دلا مون همشه تنگه
عشق هم فقط یه رنگه
****
منم آسمون و می خوام
جایی که فقط خدا هست
تو میگی تو آسمونا
کسی با من آشنا هست ؟
****
بیا تا سحر تو راهه
تا ستاره چشم براهه
گریه های شب و بردار
ببر اونجایی که چاهه
****
تو کرانه های غربت
من و دل همیشه مَردیم
توی این زندون ِ خاکی
برگای همیشه زردیم
****
من دلم ترانه می خواد
غزل عاشقانه می خواد
کسی اینجا آشنا هست
یا فقط صدای ما هست ؟ ...!!
ح- ب « توهم »
13/11/1385
